Cicero, Epistulae ad Familiares (XML Header) [genre: prose; letters] [word count] [lemma count] [Cic. Fam.]. | ||
<<Cic. Fam. 1.9.18 | Cic. Fam. 1.9.20 (English) | >>Cic. Fam. 1.9.22 |
1.9.19
nam de Appio quod scribis
sicuti de Caesare te non reprehendere , gaudeo tibi consilium probari meum . de Vatinio autem primum reditus intercesserat in gratiam per Pompeium , statim ut ille praetor est factus , cum quidem ego eius petitionem gravissimis in senatu sententiis oppugnassem , neque tam illius laedendi causa quam defendendi atque ornandi Catonis ; post autem
Caesaris , ut illum defenderem , mira contentio est consecuta . cur autem laudarim , peto a te , ut id a me neve in hoc reo neve in aliis requiras , ne tibi ego idem reponam , cum veneris . tametsi possum vel absenti : recordare enim , quibus laudationem ex ultimis terris miseris ; nec
hoc pertimueris , nam a me ipso laudantur et laudabuntur idem . sed tamen defendendi Vatini fuit etiam ille stimulus , de quo in iudicio , quom illum defenderem , dixi me facere quiddam , quod in Eunucho
parasitus suaderet militi :
sic petivi a iudicibus , ut , quoniam quidam nobiles homines et de me optime meriti nimis amarent inimicum meum meque inspectante saepe eum in senatu modo severe seducerent , modo familiariter atque hilare amplexarentur , quoniamque illi haberent suum Publium , darent mihi ipsi alium Publium , in quo possem illorum animos mediocriter lacessitus leviter repungere ; neque solum dixi , sed etiam saepe facio deis hominibusque adprobantibus .
1.9.20
habes de Vatinio ; cognosce de Crasso . ego , cum mihi cum illo magna iam gratia esset , quod eius omnis gravissimas iniurias communis concordiae causa voluntaria quadam oblivione contrieram , repentinam eius defensionem Gabini , quem proximis superioribus diebus acerrime oppugnasset , tamen , si sine ulla mea contumelia suscepisset , tulissem ; sed , cum me disputantem , non lacessentem laesisset , exarsi non solum praesenti , credo , iracundia (nam ea tam vehemens fortasse non fuisset ), sed , cum inclusum illud odium multarum eius in me iniuriarum , quod ego effudisse me omne arbitrabar , residuum tamen insciente me fuisset , omne repente apparuit . quo quidem tempore ipso quidam homines et eidem illi , quos saepe significo neque appello , cum se maximum fructum cepisse dicerent ex libertate mea meque tum denique sibi esse visum rei publicae , qualis fuissem , restitutum , cumque ea contentio mihi magnum etiam foris fructum tulisset , gaudere se dicebant mihi et illum inimicum et eos , qui in eadem causa essent , numquam amicos futuros . quorum iniqui sermones cum ad me per homines honestissimos perferrentur , cumque Pompeius ita contendisset ut nihil umquam magis , ut cum Crasso redirem in gratiam , Caesarque per litteras maxima se molestia ex illa contentione adfectum ostenderet , habui non temporum solum rationem meorum , sed etiam naturae , Crassusque , ut quasi testata populo Romano esset nostra gratia , paene a meis laribus in provinciam est profectus ; nam , cum mihi condixisset , cenavit apud me in mei generi e Crassipedis hortis . quam ob rem eius causam , quod te
scribis audisse , magna illius commendatione susceptam defendi in senatu , sicut mea fides postulabat .
Ubi nóminabit Phaédriam ,tu / pa mphilam
contínuo ;si quando ílla dicet "Phaédriam
intrómittamus cómissatum ,"/ pa mphilam
cantátum provocémus ;si laudábit haec
illíus formam ,tu húius contra dénique
par pró pari reférto ,quod eam mórdeat .
Cicero, Epistulae ad Familiares (XML Header) [genre: prose; letters] [word count] [lemma count] [Cic. Fam.]. | ||
<<Cic. Fam. 1.9.18 | Cic. Fam. 1.9.20 (English) | >>Cic. Fam. 1.9.22 |